نسیم شبونه سلام منو میرسونه
به همون کسی که، قصه ی دلمو میدونه
تنها امیدم، خونه ی توِ، وقتی دل میگیره بهونه
اشاره ی یک، نگاه خودت، منو پیش خودت میکِشونه
شب طلوعه، صبح سپیده
ای اهل عالم، آقام رسیده
یا امام رضا یا امام رضا یا امام رضا
می تابه نور تو، میون آسمون کشورِ عشق
می مونه تا ابد، گرمی سایه ی تو بر سر عشق
حرم با صفات، همیشه آئینه ی یک محشره
شب طلوعه، صبح سپیده
ای اهل عالم، آقام رسیده
نیمه شب مدینه، روشن از نفَسِ خدا شد
از زمین تا افلاک پُر نغمه ی یا رضا شد
نور امامت توی صورتش مثل صاعقه بر ملا شد
وقتی پدرش لبشو مکید، با تب دلش آشنا شد
خورشید صورتش به شب تاره مدینه می تابه
میون گهواره، تو آغوش ستاره ها می خوابه
برای دیدنش شوق تموم گلها بی حسابه
برق چشاشو، کسی نداشته، اسمشو بابا
به حکم قرآن، به امر یزدان، اسم شه مردان، معنی ایمان، تمام عرفان، پناه غریبان، علی گذاشته
شب طلوعه، صبح سپیده
ای اهل عالم، آقام رسیده
می باره ترنم، از لبایی که نغمه سازه
میزنی تبسم، به دلی که پر از نیازه
گنبد طلات، قبله ی منه، اون که مقصد هر نمازه
اگه وا نشه، هیچ دری به روم، در میخونه ی تو بازه
ملائکه حرم، به راه زائر تو، قربونی اند
میطلبی خودت اونا که آماده مهمونی اند
همه اونایی که دنبال باده ی پریشونی اند
خونه زیبا، خونه ی امیدم، هر کجا رفتم
از ابر و بارون، تو دشت و هامون، تو دل بیابون، از لیلی و مجنون، با لب خندون، تو شب چراغون، از گل گلدون، با صدای لرزون، اسمتو شنیدم
شب طلوعه، صبح سپیده
ای اهل عالم، آقام رسیده
دوباره تو سینه، عطر گل باغت وزیده
بی تابه دلی که، گل دشت نگاهتو چیده
هر کی گدای، کوچه ی تو شد، به مراد دلش رسیده
جایی نمیره، دلی که یه بار، طعم عشق تو رو چشیده
جارو کشای تو، گره عالمی رو وا میکنن
کبوترای تو، زائر خستتو دعا میکنن
روز قیامت هم، مهمونای تو رو جدا میکنن
منو بُکش تا، پنجره فولاد
منو بِکش تا، پنجره فولاد
لطف زیادت، مثل بشارت، شوق عبادت، افتخار طاعت، فیض اجابت، بلیط زیارت، با یک اشارت، همه رو به من داد
شب طلوعه، صبح سپیده
ای اهل عالم، آقام رسیده
نظرات شما عزیزان: